جدیدا یاد گرفتم پست رو چکنویس می کنم، بعدش پاره می کنم و میندازم سطل آشغال.
بدترین نوع خودسانسوریست ...
پ . ن : آزاد سازی بلاگر از فیلترینگ چند روزِه مبارک!
۱۳۸۹ اردیبهشت ۷, سه‌شنبه
موجیم که آسودگی ما عدم ماست
احمق ِ بی شعور! تو کِی میخوای آدم شی آخه نفهم؟
آخه blogspot هم فیلتر کردن داشت؟
فکر می کنی با اینها به کجا میرسی آخه؟ اصلا به کجا میخوای برسی؟
هیچ فکر کردیکه اگه این حرفهایی ازشون میترسی، تو وبلاگها و اینجور جاها گفته
نشن و تو دل و کله های ما بمونن و تلمبار بشن، یه روزی بالاخره ریشه ات رو می
کنند! چه دیر، چه زود. بالاخره رفتنی هستی و هر چه دیر تر بروی، با درد بیشتری
میروی ...
ما راه های دیگری هم داریم و خوبی زندگی ِ ما این است که مجبوریم همواره به
فکر ترفندی جدید برای رهیدن از محنت هایی باشیم که به ما تحمیل می کنی. مجبوریم که
هیچ گاه خلاقیت خود را کنار نگذاریم و چه لذتی دارد کشف و یافتن این خلاقیت ها و
صحبت کردن از آنها. لذتی که احمق ها از درک آن عاجزند!
پس سپاس خدایی را که دشمنان ما را از احمق ها قرار داد و لذت کشف خلاقیت را به
ما چشانید.
اولین پست ایمیلی در سه شنبه، هفتم اردیبهشت ماه هشتاد و نه
آخه blogspot هم فیلتر کردن داشت؟
فکر می کنی با اینها به کجا میرسی آخه؟ اصلا به کجا میخوای برسی؟
هیچ فکر کردیکه اگه این حرفهایی ازشون میترسی، تو وبلاگها و اینجور جاها گفته
نشن و تو دل و کله های ما بمونن و تلمبار بشن، یه روزی بالاخره ریشه ات رو می
کنند! چه دیر، چه زود. بالاخره رفتنی هستی و هر چه دیر تر بروی، با درد بیشتری
میروی ...
ما راه های دیگری هم داریم و خوبی زندگی ِ ما این است که مجبوریم همواره به
فکر ترفندی جدید برای رهیدن از محنت هایی باشیم که به ما تحمیل می کنی. مجبوریم که
هیچ گاه خلاقیت خود را کنار نگذاریم و چه لذتی دارد کشف و یافتن این خلاقیت ها و
صحبت کردن از آنها. لذتی که احمق ها از درک آن عاجزند!
پس سپاس خدایی را که دشمنان ما را از احمق ها قرار داد و لذت کشف خلاقیت را به
ما چشانید.
اولین پست ایمیلی در سه شنبه، هفتم اردیبهشت ماه هشتاد و نه
۱۳۸۹ فروردین ۲۷, جمعه
۱۳۸۹ فروردین ۲۳, دوشنبه
تنهایی
بعضی هستند ولی نیستند. بعضی نیستند ولی هستند. بعضی بهتر است نباشند و بعضی دیگر باید باشند.
الا ای حال، این تنهایی طاقت فرسا و اعصاب خورد کن هست و همین بودنش یعنی اینکه من هستم. پس شاید باید برای همین تنهایی هم شاکر بود.
و این تنهایی هر چه باشد فرصت خوبی است برای با خود بودن و با خود خلوت کردن، رسیدن به خود، خواندن، نوشتن، ساز زدن و ...
درون خلوت ما غیر در نمی گنجد
برو که هرآنکه نه یار من است بار من است
اشتراک در:
پست‌ها (Atom)
